Van Hospital naar Muxia en Fisterra

Donderdagmorgen vroeg met z'n vieren, 2 Brazilianen, een Zuid Koreaan en ik, in de regen vertrokken richting Muxia, een tocht van 28 km. Na een oaar km neemt één van de Brazilianen afscheid om ditect richting Fisterra te gaan. Het miezert die ochtend, richting de middag begint de zon weer te schijnen. Het is  een mooie maar zware tocht, tegen half vier komen we aan in Muxia, het zgn "0" punt, bezocht, hier staat hey betonnen paaltje , richtingaangever, met de km-stand op 0, nul....

Muxia is sterk afhankelijk van de visserij, in 2002 is er een enorme olietanker voor de kust gezonken met voor de natuur en Muxia catastrofale gevolgen. Het dorp lijdt onder daar econkoisch nog steeds onder...! Ter nagedachtenis van de ramp is er een  betonnen beeld op de kop van het eiland geplaatst.

S'avonds nog naar de zonsondergang gekeken, een belevenis als alles mee zit, dus zon zonder bewolking, beiden waren aanwezig, dus geen optimale omstandigheden, maar toch bijzonder.

Daarna een borrel gedronken en afscheid genomen van een Oostenrijks stel die we enkele keren tegenkwamen en met ons optrokken.